Salam, mənim adım Turaldır, 25 yaşında 189 boyunda 80 kq çəkidəyəm, extra olmasamda yaraşıqlı sayıla bilərəm, ailəm imkanlı sayıla bilər, 8 il müxtəlif döyüş idman növləri ilə məşğul olduğum üçün bədən quruluşum ideala yaxın sayıla bilər. Mən 18 yaşım olanda başıma gələn bir hadisəni və daha sonraları hadisələrin necə cərəyan etdiyini danışmaq istəyirəm. Universitetin birinci kursunu yeni bitirmişdim, atam 18 yaşım tamam olanda söz verdiyi kimi mənə maşın almışdı. Bakıda 2-3 nəfər dostlarımla birlikdə mənim maşınımla Novxanı çimərliyinə getmişdik. Təxminən saat günortadan sonra 5-6 radələri idi, çox gözəl istirahət etdiyimiz zaman birdən qışqırıq qopdu biz tez dənizə doğru qaçdıq uzaqda boşulan bir nəfər var idi. Mən və tanımadığım bir nəfər ora tərəf qaçdıq, boğulan təxminən 13-14 yaşlarında bir qız idi. Mən qızın arxasından yaxınlaşıb qucaqladım və özümə çəkdim. Daha sonra ehtiyyatla quruya doğru çəkdik və yerə uzatdıq qız gözlərimin içinə məzlumcasına baxırdı və gözləri tez tez yumulurdu. Mən ətrafa baxaraq qızın yaxınlarını axtarsamda heç kimi tapa bilmədim. Təcili yardımı gözləmədən, qızı qucaqlayıb maşına doğru qaçdım və dostlarımada dedim ki əgər kimsə valdeynləri falan gəlsə gətursinlər xəstəxanaya. Ön sağ oturacağı sona qədər arxaya uzadıb qızı ora yatırtdım, daha sonra kəmərinidə bağladım. Yola düşdük mən maşını sürətlə sürməyə çalışırdım biryandan da qızın nəbzini ölçürdüm. İşıqforda məcbur dayandıq və mən qıza tərəf əyilib baxdım gözlərini açdı, gözləri çox gözəl idi. Ondan yaxşı olub olmadığını soruşdum oda başını yelləyərək hə yaxşıyam dedi. Mən gülümsədim. Xəstəxanaya çatanda xərəyə uzatdıq və mən yanında durdum. Adını soruşdum qız yavaş səslə danışdığı üçün tam anlamasamda içində "Gül" sözü keçən bir ad olduğunu anladım. Daha da uzatmadan qızı içəri aldılar mən gözləyirdim qapıda. Birdən Rüstəm zəng elədi ki, qızı axtarırlar, məndə sevindim ki yiyəsiz deyil qız. Dostlarıma xəstəxananın ünvanını dedim, onlar bura gələnə qədər gözləyəcəkdim. Amma birşey oldu ki mən məcbur getməli oldum. Xəstəxana polisi məndən izahat almaq istədi, mən atamdan biraz çəkindiyimə görə bunun bilinməsini istəmədim. Çünki atam bilsə idiki mən dənizə getmişəm maşınl məndən alardl. Buna səbəb illər əvvəl əmimoğlunun dənizdə boğularaq ölməsi idi. Mən polislər yaxınlaşmadan çıxdım və xəstəxananın kənarında gözlədim. Uşaqlara zəng elədim ki, mən gedirəm valdeynləri təhvil verib gedin sizdə, dedim ki polis falan var qalmayaq burda zibili çıxmasın. Mən ordan birbaşa çimərliyə getdim 1 saat sonra dostlarımda gəldi gətirdiylərimizi yığışdırıb gettik. Hadisədən nə qədər vaxt keçsədə xəbər çıxmadı məndə sevindim ki polis falan zəng eləmədi. Beləcə canımı qurtarmış oldum. Amma bəzən o qızı düşünürdüm. Özümdə deyirdim ki bəlkə öldü bəlkə gözləməliydim. Amma sonrada düşündüm ki, əgər nəsə olsa idi qıza pokis gəlib tapardı məni və izahat alardl. Aradan uzun müddət keçdi və bu hadisə unudulub getti. Mən üçüncü kursda oxuyanda universitetdə bir şərəfsizlə dalaşdım və onsuzda yaxşı getməyən tələbə həyatım bitti. Mən nə qədər çalışsamda qayıda bilmədim 1 il sonra əsgərliyə getdim 1 il 6ay xidmət elədim cəbhə zonasında geri dönəndən 3 ay keçməmiş müharibə başladl və Vətən Müharibəsində iştirak etdim. Çox çətin günlər idi. Çox dostum və silah yoldaşlarım şəhid oldu. 2021in yanvarında qayıtdım və atamın təkidi ilə yenidən universitetə baş vurdum. Müharibə iştirakçısı olduğum üçün məni heç sorğulamadan götürdülər uniyə. Necə olacağını bilmirdim amma birtəhər özümdən az yaşlı uşaqlarla birlikdə oxuyacaqdım. Fevral ayında 3 cü kursun 2 ci semestrından yenidən başladım. Və hadislər bundan sonra dahada fərqli oldu.... Dərslər online olduğu üçün mən kameranı söndürüb qoşuldum dərsə ilk gün. Və heç ora 5 dəqiqə baxmadan kameranı bağlayıb öz işlərimi gördüm. Arada baxırdım ki, birdən çağıran olar məni. Dekanın katibəsindən yeni qrupumuzun starustasının nömrəsini aldım və ona yazdım ki məni də wp qrupuna atsın ki dərslərin vaxtını bilim. Müəllimlər müharibə iştirakçısı olduğuma görə hörmət etsələrdə yenədə çalışırdım ki kimdənsən artıq olmayam. Qrupun starustası qız idi adını soruşmamışdım amma heç açığı maraqlanmırdımda. Birdəfə təsadüfən wp qrupuna girdim gördüm ki məndən söhbət gedir ancaq mesajları oxudum ancaq müharibədən yazırdılar məndə cavab yazmadan çıxdlm. Uşaqlar biraz həvəsli olur elə şeylərə. Bazar günü idi axşam mənə zəng gəldi. Nömrə idi ad yox. Açdım danışan qız idi. Mənə qrupun starustası olduğunu dedi, məndə lap yaxşı dedim. Nə lazım idi deyə kobud sual verdim, daha sonra niyə belə reaksiya verdim deyə əsəbləşdim özümə. Qız mənə şəxsiyyət vəsiqəsi ilə köhnə kartımı gətirməyimi istədi çünki yenidən stependiya alacaqdım. Məndə ona harda yaşadığını soruşdum, oda Bakıda yaşayırdı amma daha uzaq idi mənə. Ona mərkəz yerdə görüşməyi təklif etdim və qəbul etdi. Bazarertəsi online dərsdən sonraya razılaşdıq saat 3ə. Mən hərzaman ki kimi yenə gecikərək 15:20 də oldum orda. Heykəlin yanında qəçəng bir qız məni gpzləyirdi. Boyu qısa amma bədən quruluşu çox qəçəng idi. Yaxınlaşdım ona və təxmini boyu 155-160 arası olardl saçları qumral, bədən ölçüləri 80 55 80 təxminən olardı. Bu qız mənə çox tanış gəldi amma xatırlaya bilmirdim. Yaxınlaşdım salam verdim əlini uzatdı sıxdım əlini, qız mənim gözümün içinə baxırdı. Ondan hələdə adını soruşmağa utanırdım çünki 1 aydır eyni qrupda olmağımıza baxmayaraq onu adınl bilməməyim pis olardı. Ondan geçikdiyim üçün üzr istəyib kofe içməyə dəvət etdim. Və getmək istədiyi yeri soruşdum, nə qədər yox desədə mən təkid edib hə cavabını aldım ondan. Ona sahildə biryerdə oturmağl təklif etdim oda necə istəsən dedi. Maşın əks tərəfdə idi təxmini 100 metr uzaqda, sahil tərəfə düşmək istəyəndə mən əlindən tutub saxladım dedim dayan butərəfdədi maşın oda birdən duruxsundu əlimi çəkdim əlindən, yəqin biraz utanmışdı. Ordan söhbətləşərək maşına tərəf getdik. Ordanda sahildə qəşəng bir kafeyə. Üz üzə oturduq iki kofe dedik gələnə qədər qızın ancaq gözümün içinə baxdığını və məni süzdüyünü hiss edirdim. Məndə başladım onun gözünün içinə diqqətlə baxmağa. O məndən gözünü qaçırdı. Hələdə çox tanış gəlirdi mənə dayana bilməyim ondan soruşdum, "sən mənə çox tanış gəlirsən". Güldü və "axırki" dedi. Məndə necə axırki deyə reaksiya verdim sənin məni xatırlamağını gözləyirdim dedi. Mən çox təəccüblənmişdim. Durmadan ona dedim ki, biz hardan tanışıq. Yenə güldü, dedi ki 5 il əvvəl dənizdən. Mən biran düşünməyə başladım və yadıma düşdü. Gpzlərim bərəldi və "sənnn" deyə reaksiya verdim. Oda güldü məndə güldüm. Söhbət eləməyə başladıq və o mənə onu xilas etdiyim üçün təşəkkür etdi məndə dəyməz dedim və bəs necə məni xatırladığınl soruşdum. Oda səsimdən və üzümdən dedi. Mən bu qıza deyəsən aşiq olacaqdım..... Axşam olmamış onu evlərinə kimi apardlm, məhəllələrində düşdü və sağollaşdıq getti, məndə evə getdim yol boyu düşündüm onu. Çox maraqlı idi adını hələdə bilmirdim. Dekanın katibəsinə zəng edib qızın adının Gülşən olduğunu öyrəndim. Nömrəsindən adını kontakta qeyd etdim, gecə
