əlini-ayağını bağlayıb zoğal çubuğuyla döyməyini,altına almağını.Əslində tam da təsəvvürümə gəlmirdi,çünki çox nazlı-qəmzəliydi,sındıra-sındıra gəzənlərdən yəni,deyirdin indicə əriyib axıb yox olacaq.Xoş bir külək kimi gəlirdi mənə o,gəldi əsdi keçdi yəni.Belə zəriflərdən zərif bir gözəl xanım qız adam döyə bilərdimi yəni,özü də çubuqla?Və ya bunun döyməyindən nə olacaqdı ki?Nəysə.Dedi “Onda taksi tutaq.Narahat olma,məndə pul var”.Dedim “Ayıb edirsən,xanım qız,pul bizdə bir də ingilisdə”.Məndə hər zaman pul olurdu,axı bibim hər dəfə əmdirəndə saat hesabıyla yaxşıca pulumu verirdi ki həvəsli olum yalamağa.Yemək içməyim,əyin-başım hamısı onun hesabınaydı.Naidə əvvəllər sadəcə yaraşıqlı qızlardan biriydi,onuncu sinifdə yay tətilindən sonra tanıyammamışdıq onu,birdəncə gözəlləşməyə başlamışdı zalım qızı,yana-yana görmüşdüm ki artıq Gülarədən qat-qat gözəldi,hündür incəbel və götü də bir azca iri idi deyə özlüyümdə onu arıya bənzədirdim.Sofi Loren kimi yəni,elə üzdən də ona bənziyirdi,iri gözlü,yakut qızları kimi azca çəkik gözlü,çox da nazlı-qəmzəli birisiydi.Hamı onun arzusunda olmağa başlamışdı,kimin yanından keçsə hamı ağzının suyunu axıdıb yanıqlı ah çəkirdi.Amma məktəb uşaqları bilir,kiminlə adın çıxdısa eşq məsələsində,vəssalam,başqasına baxammazsan,ayıbdı.Amma yanırdım Naidə üçün,dəli olmuşdum,həmişə amcığını ağzımda xəyal edirdim,deyirdim bir ağzıma versə dəli kimi yalıyaram soraram gəmirərəm amcığını bibimin amcığı kimi.Ona görə nə vaxt tək olduğunu görsəm yanağından bir çimdik alıb keçirdim,yanağına toxununca sikim mıx kimi dururdu,ay amaaan,elə bil tok keçirdi zalım qızının yanağından bədənimə,gör dilim-dodağım amcığına toxunsaydı nə hala düşərdim,özü də əlim-ayağım bağlı olsa dəli olardım ki.Qəribədi ki o da heç nə demirdi,üzünü utandığından əliylə tutub keçirdi,yanaqları qızarırdı həya-abırdan.Çox utancaq idi yəni.Sanki deyirdi “sən axı başqasına aşiqsən,mənnən istədiyin nədi?” Nə istədiyimi necə deyəydim,axı bibim kimi əl-ayağımı möhkəm bağlayıb ağzıma verməsiydi bir tək istəyim.Dərsdə həmişə gözüm onda olurdu,ta dərs bitənə qədər özümü onun baldırları arasında qul kimi əl-ayağı bağlı təsəvvür edirdim.İndi heç gözləmədiyim halda deyincə gedək bizə,axmaq olardım ki otkaz eləsəm.Bu şansı əldən verərdimmi?Yol boyu hey plan qururdum ki,bir azdan evə çatacağıq,buna nə deyib də əl-ayağımı bağlatdırım?Gülarəgilə getməyimizə hələ 5-6 saat vardı,hər şey bu 5-6 saat içində həll olmalıydı.Heç olmasa bir saat,yarımca saat amcığı kaş ki ağzımda olaydı.Necə ki bibimin qulu idim,istəyirdim onun da qulu olum,buna görə bircə dəfə dilimi-dodağımı nə olur-olsun amcığına toxundurmalıydım.Ya nifrət edəcəkdi bu istəyimi bilsə,ya da razı olacaqdı,üçüncü ehtimal yox idi bu işdə.Ən son variantım bu idi ki,diyəcəkdim,bilirsənmi məni necə möhkəm bağlıyan olsa beşcə dəqiqəyə əl-ayağımı aça bilirəm,təbii ki açammayacaqdım,ondan sonrası qalacaqdı onun ixtiyarına.Çox abırlı-həyalı olduğu üçün ağzıma verməyinə,hələ soyunmağına heç gümanım yox idisə də qarşısında əli-ayağı bağlı diz çökə bilsəm bəsimdi,bilsin yəni,bu gün razı olmasa da ağzıma verməyə bəlkə başqa bir gün həvəsə gələcək?Sabahkı günlərdən də utanırdım,ağzıma verməsə belə sadəcə əlim-ayağım bağlı qul kimi qabağında diz çökmüş olsam sabah gedib sinifdə bircə padruqasına desəydi vəssalam,rəzil-rüsvay olacaqdım bütün məktəbdə.Amma arzum qorxumdan çox daha üstün idi və heey deyirdi “get bu gözəlçəylə,bu şans bir də ələ düşməz”.Nəysə,demək taksi tutduq getdik 28 Maya,Səməd Vurğun bağı tərəflərə,bunun dayısıevinə.Naidə keçdi otağına,mən kresloda oturub planlar qurmağa başladım,ürəyim də quş kimi çırpınır,çünki arada Gülarə vardı,elə etmək lazımdı nə şiş yansın,nə kabab.Bir azdan paltarını dəyişib ev xalatında otağa gələndə ağlım başımdan çıxdı,çünki aşağıdan xalatın iki-üç düyməsi açıqdı,ağappaq baldırları görünürdü hərəkət elədikcə.Birdən özü gördü ki düymələr açıqdı,mən də gözümü zilləmişəm baldırlarına,”ayy” deyə çığırdı ki biabır oldum,əlləriylə üzünü tutub qaçdı o biri otağa,birazdan başqa xalatda gəldi.Tam əminliklə deyərəm ki doğrudan da xəbəri yoxmuş,qayıdanda hələ də yanaqları qızarmışdı,üzümə baxmağa utanırdı,elə yerə baxa-baxa yavaşca dedi “sən otur,mən bir çay dəmləyim”.Dedim “Çayı burax,sən nə qədər gözəlsən, Naidəm mənim”və yanağından bir çimdik aldım.Elə məktəbdəki kimi yanağını əliylə tutub qızardı,.yerə baxa-baxa dodaqlarını incimiş uşaq kimi büzüb dedi “Üzümdən çimdik ala-ala qoparacaqsan üzümü“.Dedim “neynim,gücüm buna çatır daa.Çox gözəlsən,yandırırsan axı məni”.Ədayla gözlərini süzdürüb dedi “nolsun gözələm,mən sənin deyiləm axı,səninki Gülarədi”.Dedim “yox vallah,bizim sadəcə adımız çıxıb məktəbdə,mən səni sevmişəm həmişə”.Əlini əlinə vurub güldü,dedi “Aaaa,əcəb söz danışırsan.Bütün məktəb bilmirmi sən Gülkanı sevirsən?Adam sevdiyinə xain çıxarmı?”.Dedim “Əlbəttə ki inanmağın çətindi,amma onu yox səni sevdiyimi çox asanca sübut eləyə bilsəm nə deyərsən?”. Etinasızca çiyinlərini dartdı ki “Sübut eləyə bilsən inanaram təbii ki,amma bu yəni bu qədər asandımı?”.Dedim “Görəcəksən,amma bir şərtlə:and iç ki bu ancaq ikimizin arasında qalacaq,heç kəsə demiyəcəksən?”Əllərini belinə qoyub təəccüb içində baxa-baxa dedi :“Hm,çox maraqlıdı.Yaxşı,and içirəm heç kimə demiyəcəyəm”.Dedim “Sən bilirsənmi adam sevdiyinin quludu?”Dedi “Hə,bilirəm,nolsun?” Dedim “Mən qulun olsam inanarsanmı mən onu yox,səni sevirəm?” Dodaqaltı xəfifcə qımışdı,dedi “Mənim qulum olsan?Belə şey olar?Həm də qulum olduğunu necə sübut eliyə bilərsən ki?Eləcə sözdə bir neçə oğlan da deyib artıq mənə qul olduğunu,amma sözdü dəə,hava,boş şey”.Ürəyim uçunurdu,amma artıq söz sözü çəkmişdi,tam məqam idi,nə olacaqsa olsun.Dedim “Yox,sözdə yox,sən qalın ip varsa gətir,mən deyəcəyəm”.Çaşdı,dedi “nə ip,nə danışırsan?” Bibim məni həmişə paltarasan iplə bağlıyırdı diyə dedim “paltarasan ipin varmı,sən onu de”.Dedi “Var,amma paltar asırıq axı ondan”.Dedim “Eybi yox,açaq,sonra yerinə bağlıyarıq”.Getdik hamama,o da çaşqın-çaşqın ardımca gəlirdi ki “Axı neynirsən ee ipi,özünü asacaqsan?”Gördüm koridorda bir küncdə bir topa elektrik məftili var,aldım onu ki “elə bu da olar”,gayıtdıq otağa.Əvvəlcə telefonumu söndürdüm; adət etmişdim,bibim ki ağzıma verməzdən əvvəl əl-ayağımı bağlayırdı,əvvəlcə mütləq telefonumu söndürürdüm,sonra əllərimi arxama tuturdum ki bağlasın.Dedim “indi al məftili” və əllərimi arxama tutdum ki “başla bağlamağa”.Çaşıb qaldı,əlbəttə ki heç ağlına gəlməzdi belə şey.”Aaa!Bu nə deyir?!Əllərini niyə bağlıyım ki?” Dedim “Sən bağla,niyəsini deyəcəm,özü də möhkəm bağla”.Dedi “Mənə bax,sən dəli olmamısan ki?Fuu,içmisən deyəsən”. Dedim “Yoox,dəli deyiləm,içməyinə də ikicə stəkan çaxır içmişəm,onunla piyan olmazlar,sadəcə sənə sözüm var,əllərim bağlı olmadan desəm qorxuram hirslənib qovasan məni,amma əllərim bağlı olsa döyə də bilərsən,söyə də,altına alıb əzişdirə də bilərsən”.Hələ də inanammırddı ki ciddi deyirəm,qətiyyən belə şey gözləmirdi məndən,ona görə gah güldü,gah ciddiləşdi,dəliyə baxan kimi baxdı mənə,dedi “Yəni elə pis söz deyəcəksən ki mənə
