Salam. Mən doğurdan olmuş hekayəmi yazacam. İnana bilərsiniz. O vaxtı zorlanmışam, ama qorxduğum üçün heç kimə demədim. İndi sevgilim var, onu çoooox sevirəm çox. Oda məni sevir. Her gün danışırıq, tez tez görüşürük, və başıma gələnləri bilir. Düzdü hərdən deyir kaş belə olmayardı, görürəmki çətindi qəbul eləmək, ama deyir nəysə ürəyini sıxma eybi yox. İndidə onu düşünürəm, sevirəm onu. Ama tez tez dalasırıq, deyir onu geymə, bunu geymə, ora getmə, bura getmə. Məndə neyniyim artıq dözürəm. 3 il yarımdıki sevgiliyik. Bilmirəm neyniyim? Onnan dalaşanda hər ikimiz çox pis oluruq. Gecəni yatmırıq, yemək yemirik. Onun 21 yaşı var, mənimdə 19. Çox adam deyirki o uşaqdı qızlar tez cavanlaşır, oğlanlar gec, bəlkə səni aldadır. Ama əminəmki belə deyil, o məni sevir. O maşınla yol qəzası eləmisdi, Şükür Allahaki hec nə olmadı ona. Maşında dəmir var idi o girmişdi qarnına. Yalvardım getdi həkimə. Həkim yarasına baxıb demişdiki ciddi deyil. Elə sevinmişdimki, ama hərdən ona nəsə olar fikirləşirəm, ölmək istəyirəm. Ona görə çox narahatam. Onu dəhşət sevirəm. Bu yazdığlarım yalnız duyğusal və sevən insanlara çatar, onlar mənim nə hisslər keçirdiyimi daha yaxşı bilərlər. O məni sevir, məndə onu. Ama ailəmnən münasibətlərim yaxşı deyil, incidillər məni. Sevgilim deyir hər şey yaxşı olacaq. Ama bilmirəm nədənsə xoşbəxt ola bilmirəm. Ölmək istiyirəm. Sevgilimdə deyirki sənə sıxıntılı günlərini unutduracam. Sən zorlandığına görə o vaxtdan həyatdan küsmüsən. Deyir buları sənə unutduracam. Mən onunla evlənmək istəyirəm, yada daha yaşamağa gücüm qalmıyıb. Tez evlənsək yaxşı olar. Allah bütün sevənlərə kömək olsun, eləcədə sevgilimnən mənə. AMİN!!! Oxuduğunuz üçün sağolun.
